Beste Reno-bewoonster,
Beste Reno-bewoner,
Ik had het graag anders gewild. Ik had een meer persoonlijke aanspreking gewild. Ik had u één voor één willen aanspreken. Helaas kan dat niet. Ik ken uw namen niet. Daarom koos ik noodgedwongen voor die weinig persoonlijke aanspreking. U moet het mij vergeven. Maar heel misschien staat dat zoeken naar een juiste aanspreking symbool voor de afstand. De afstand tussen u en mij. De afstand tussen uw wereld en de mijne.
Die afstand heeft gekke gevolgen. Vreemde consequenties. Die afstand maakt het mogelijk dat een kleine, luid roepende minderheid een inspiratiesessie betreffende uw centrum zomaar kan verstoren. Gevels worden beklad. Aanwezigen worden bekogeld met emmers lijm. Dat kan zonder weinig of geen reactie. Zonder weinig of geen weerwerk. Diezelfde afstand staat betrokkenheid in de weg. Betrokkenheid vanwege een welwillende en goedbedoelende meerderheid. Wij kennen uw namen niet. Die naamloosheid leidt tot passiviteit. Die naamloosheid doet die meerderheid zwijgen. Die zwijgende meerderheid blijft aan de kant. Die zwijgende meerderheid waarvan ik zelf deel ben. Ik kijk. Ik zwijg.
Diezelfde afstand schudt mij wakker. Doet mijn passiviteit ontdooien. Net zoals muren moeten geslecht worden, moeten afstanden afgelegd worden. Niet weg van elkaar. Wel naar elkaar toe. Afstanden moeten overbrugd worden, zo wordt dat ook wel eens gezegd. Dat overbruggen gebeurt in vele, kleine stapjes. Ik wil een eerste en noodzakelijke stap zetten. Ik heet u welkom. Ik heet u welkom in Gent. In mijn Gent. Ik wil dat mijn Gent ook uw Gent wordt. Ik wil dat Gent ook uw thuis is. Net zoals Gent mijn thuis is.
Uw asielprocedure is lopende. Uw leven is hangende. In die onzekere mallemolen is rust wat u nodig hebt. Rust in uw hoofd. Rust om u heen. Ik hoop dat u die vele vormen van rust kan vinden in Gent. Het klinkt eenvoudig. Ik besef het. U hebt mensen achtergelaten. U hebt dingen achtergelaten. U hebt een land achtergelaten. Een land waarin u herinneringen verzamelde. Een land dat voor een deel bepaalt wie u bent. Vanuit onze verwende luxe hebben wij de mogelijkheid verloren ons te verplaatsen in de ander. Die verwende luxe heeft ons geïsoleerd. Wij plooien terug op onszelf. Ons inlevingsvermogen is bijna tot nul herleid. De schrik iets te verliezen heeft ons ongevoelig gemaakt. Wij kunnen of willen ons niet meer voorstellen wat u hebt meegemaakt. Dat gebrek aan voorstellingsvermogen heeft ook het beleid aangetast. Maar ik zou het niet over politiek hebben. Dat zou ons te ver leiden. Ik keer terug naar u. Naar ons.
U bent nu in Gent. Klaar voor een nieuw verhaal. Een nieuw hoofdstuk. Voorlopig zijn de pagina’s van uw nieuwe verhaal nog leeg. Ik hoop dat vele mensen samen met u die pagina’s vol schrijven. Met mooie woorden. Met lieve woorden. Met warme woorden. Ik hoop dat al die woorden samenvloeien in verhalen waarin wij samen werken. Samen spelen en ravotten. Samen eten. Samen drinken. Samen zingen. Samen dansen. Jawel, ik hoop dat al die woorden samenvloeien in verhalen waarin wij samen leven. Dat zou mooi zijn. Dat zou goed zijn.
Trek de stad in. Ontdek. Ontmoet. Kijk en luister. Met uw kinderen. Alleen, zonder kinderen. Heel misschien komen wij op uw tocht elkaar tegen. Lopen wij elkaar tegen het lijf. Ik zal u de hand schudden. Als wij de tijd hebben, zullen wij elkaar vertellen. Jij zal uw verhalen vertellen. Ik zal mijn verhalen vertellen. Want dat is wat uiteindelijk zal moeten gebeuren. Wij moeten samen praten. Samen lachen. Samen huilen. Zodat het inlevings- en verbeeldingsvermogen langs beide kanten wordt hersteld. Wordt vergroot. Enkel zo komen wij tot begrip. Dat begrip is het begin.
Heel misschien lijkt deze brief u een beetje gek. Een beetje naïef. Ik wist niet wat ik precies wilde schrijven. Ik wist enkel dat ik moest schrijven. In mijn bescheiden poging heb ik u welkom trachten te heten. In mijn bescheiden poging heb ik u deelgenoot laten zijn van mijn hoop. Als mijn eerste, kleine stapje in een reeks van vele stapjes.
Ik wens u het allerbeste.
Met vriendelijke groeten.
Reactie plaatsen
Reacties