Elf juli, vendel zwaaiend en volksliederen zingend? Ik dacht het niet. Brief aan mijn Vlaanderen.

Mijn Vlaanderen

Een sociaal Vlaanderen

Een wachtenlijstvrij Vlaanderen

Een groen Vlaanderen

Een duurzaam Vlaanderen

Een vernieuwend Vlaanderen

Een durvend Vlaanderen

Een progressief Vlaanderen

Een divers Vlaanderen

Een regenboog kleurend Vlaanderen

Een inclusief Vlaanderen

Een wel-zijnd Vlaanderen

Een optimistisch Vlaanderen

Een open Vlaanderen

Een verwelkomend Vlaanderen

Een inspirerend Vlaanderen

Een gezond Vlaanderen

Een performant Vlaanderen

Een zelfkritisch Vlaanderen

Een rebels Vlaanderen

Een ideeënrijk Vlaanderen

Een verenigend Vlaanderen

Een middenveldsrijk Vlaanderen

Een cultureel Vlaanderen

Dit is mijn Vlaanderen

Een Vlaanderen

Weg van het chagrijn

Weg van de arrogantie

Weg van de ‘wat we zelf doen, doen we beter’

Weg van de hardwerkende Vlaming

Weg van in bosjes schuilende extremisten

Weg van het beschuldigende vingertje

Weg van de canons

Weg van fake news

Weg van de frustratie

Weg van het vasthouden aan een zwart en fout verleden

Weg van de betutteling

Weg van het vlug op de teentjes getrapt zijn

Weg van het calimerocomplex

Weg van de gemaatpakte Driesjes en Tommetjes

Weg van het ambitieloze

Dit is mijn Vlaanderen

Helaas nog niet voor vandaag

Misschien wel voor morgen

Daarom zwaai ik niet met Vlaamse vlaggen

Daarom zing ik niet de Vlaamse Leeuw

Al te zeer gekaapt door stemmen,

die ingaan tegen mijn dromen.

Jawel,

Ik ben Vlaming

Maar laat mij niet inperken

Door deze al te grote toevalligheid.