Perfectie en puur vakmanschap tot in de kleinste details. Brief aan 't Vijfde Seizoen.

Beste Lien,
Beste Broes,

Vrijdagmiddag kwam ik bij u eten.  U zal nu heel waarschijnlijk een verslag verwachten van mijn culinaire ervaring.  Helaas, dat zal niet gebeuren.  Ik ben geen culinaire recensent.  Ik ontbeer de noodzakelijke woordenschat die een dergelijke recensie zou moeten onderbouwen.  Deze vaststelling zou meteen ook het einde van mijn brief kunnen betekenen.  Toch is dat niet zo.  Integendeel zelfs.  Die vaststelling is slechts het begin van mijn brief.  Mijn brief aan u.

Want om meerdere redenen wil ik u een brief schrijven.  Redenen die zich niet toespitsen op het eten.  Wel op de randanimatie.  Want pas als eten en randanimatie op een perfecte wijze samenkomen, kan gesproken worden van een bijna hemelse ervaring.  Het eten staat op een bijna uitzonderlijk hoog niveau.  Ik zou hierover kunnen uitweiden in bijzonder lyrische bewoordingen.  Maar, zoals ik al zei, ik ontbreek daartoe de nodige vaardigheden.  Ik besef dat lyrische bewoordingen enkel waarde hebben als ze gestut worden met een gedegen kennis.  Gebeurt dat niet, dan kan het zijn dat lyriek eerder gaat overhellen naar ongeloofwaardig.  Dat wil ik vermijden.  Uiteraard.  Uw culinaire kunsten vragen om de juiste beschrijvingen, waarin de heerlijkheid en de uitzonderlijkheid van uw keuken literair worden samengebald.  Daaraan ga ik mij niet wagen.  Op een heel bescheiden manier wil ik mij beperken tot de superlatieven van heerlijk en lekker om wat mij vrijdagmiddag werd voorgezet te omschrijven.  Tot mijn spijt.  Tot mijn grote spijt.  Om dat dus te compenseren wil ik mij vooral richten op de randanimatie.  Want om van een bijna hemelse ervaring te spreken moeten eten en randanimatie tezelfdertijd op een uitmuntend hoog niveau staan.  Voor het eten is die voorwaarde vervuld.  Met grootste onderscheiding.  Nu dus nog de randanimatie.

Vooreerst wens ik mij te verontschuldigen.  Randanimatie (dus alles behalve de keuken) klinkt nogal neerbuigend.  Dat wil ik niet.  Ik gebruik het enkel om al de andere elementen in één begrip samen te brengen.  In wat volgt zal ik die elementen benoemen.

Wij werden door u ontvangen.  Dat spreekt voor zich.  Maar het ontvangen kan op vele manieren gebeuren.  In wat zou volgen mag ik besluiten dat u de kunst van de gastvrijheid tot in alle finesses beheerst.  U beseft ten zeerste dat een ontvangst allesbepalend is.  Het mag niet te plechtig zijn.  Het mag niet te losjes zijn.  U vindt tussen die twee uitersten de perfecte balans.  Op een dergelijke manier dat u de gast meteen geruststelt.  De gast weet onmiddellijk: hier kunnen dingen gebeuren. 

In de interacties met ons pikken wij meteen op dat u openstaat voor enige humor.  Gevoel voor humor in de setting van een restaurant kan ik ten zeerste waarderen.  In die korte ontmoeting geeft u ons het gevoel thuis te komen.  Dat is voorwaar een unieke prestatie.  Dat thuisgevoel acht u noodzakelijk omdat u beseft dat eten nergens anders beter kan smaken dan thuis.  Jawel, dankzij u spelen wij een thuismatch.  Zelfs al zijn wij vanuit Zwijnaarde naar Aalter gekomen.

Die lichte toets blijft u aanhouden.  Wanneer u de wijnen aan tafel brengt, gebeurt dat op een manier, waaruit alle zwaarwichtigheid verbannen wordt.  Opnieuw kiest u voor een aanpak, waarbij kennis en vakbekwaamheid op een losse en natuurlijke wijze worden samengebracht.  Wij beseffen dat wij aan tafel nogal uitbundig kunnen zijn.  Wij praten volop.  Toch worden wij meteen stil als u aan tafel komt en ons even wil attent maken op de geserveerde wijn.  U dwingt die stilte af op een uitnodigende wijze.  Wij hangen aan uw lippen.  Wij proeven van uw kennis.  Wijsheid in een vakgebied, het is altijd heerlijk om dat te mogen ontdekken.  Om daarnaar te mogen luisteren.

Uit nog vele dingen pik ik op dat u oog hebt voor detail.  Terwijl ik koos voor de aangepaste wijnen, besliste mijn vrouw toch geen wijnen te drinken.  Dat zou kunnen betekenen dat zij veroordeeld werd tot frisdranken of water.  U veroordeelt haar niet tot dat povere alternatief.  Integendeel.  U biedt een volwaardig alternatief.  U komt met aangepaste mocktails.  Wat ik daar zag, heeft mij blij gemaakt.  Wat ik daar zag heeft mij diep geraakt.  Die verscheidenheid aan mocktails was een lust voor het oog.  En voor het oor.  Want in de korte beschrijving van de verschillende drankjes hoorde ik telkens vele heerlijke ingrediënten samenkomen.  In die beschrijving hoorde ik de zoektocht en de wil om het niet-alcoholisch alternatief op een meesterlijke wijze uit te bouwen tot een even zo heerlijke smaakervaring.

Ik zou het hier kunnen bij laten.  Toch moet ik het nog over één ding hebben.  Aan het eind moest ik nog even naar het toilet.  In dat toilet werd ik overvallen door een puur gevoel van nostalgie.  Het leek alsof ik de teletijdsmachine van professor Barabas binnenstapte en werd teruggeflitst naar mijn tienerjaren.  Met een heerlijk klankspel in het toilet wist u dat gevoel te bewerkstelligen.  Daarmee wist u ook die sanitaire stop tot een uniek moment om te toveren.  Ik zou hierover verder kunnen uitweiden.  Ik zou alles kunnen onthullen.  Dat doe ik bewust niet.  Om toekomstige potentiële bezoekers het plezier van de ontdekking niet te ontnemen.  Wat ik wel kan zeggen is dat ik niet weg wou.  Ik wou blijven zitten.  Om te luisteren.  Om te genieten.  Helaas, dat kon niet.  Ik moest het toilet verlaten.

Beste Lien.  Beste Broes.  Ik ben aan het einde van mijn brief gekomen.  Dan rest mij enkel nog het besluit.  Net dat is het moeilijkste.  Want in dat besluit moeten sterren gegeven worden.  Dat hoort zo bij restaurants.  Ik hoefde hierover niet lang na te denken.  Want ook dat reikte u mij aan.  Net op het moment dat ik wou rechtstaan om uw restaurant te verlaten, zag ik de hemel boven mij transformeren.  Ik keek omhoog en zag een sterrenhemel.  Alsof alle sterren in het uitspansel leken te begrijpen dat zij boven uw restaurant dienden samen te komen.  Ter illustratie van mijn appreciatie voor uw keuken.  Voor uw kunsten.  Ik kan niet anders zeggen dan dat alles juist zit.  Tot in de kleinste details.  Ik kan niet anders zeggen dan dat alles op een perfecte wijze samenkomt.  Dus, jawel, vrijdagmiddag was voor mij een bijna hemelse ervaring.  Daarvoor wil ik u danken.  Van ganser harte.

Met vriendelijke groeten.