Beste Sven,
Wij hadden geen tickets voor uw voorstelling. In Zwijnaarde. In de Nieuwe Melac. Wij hadden te lang gewacht. Te lang geaarzeld. Op het moment dat wij dan beslisten om toch te gaan, was de voorstelling uitverkocht. Wij konden ons voor het hoofd slaan. Maar één week voor de voorstelling mochten wij ervaren dat de wonderen de wereld niet uit zijn. Dat Gods wegen ondoorgrondelijk zijn. Wij namen deel aan een wedstrijd. Uitgeschreven door de organisatoren. Aan de deelnemers werd gevraagd een goed onderbouwde argumentatie neer te schrijven waarom hij of zij aanspraak zou kunnen maken op vier tickets. Deze keer aarzelde ik niet. Ik ging meteen aan het werk. Ik schudde uit mijn mouwen een kortverhaal en stuurde deze door. Op hoop van zegen. Dagenlang leefden wij in spanning. Tot wij dat ene verlossende berichtje ontvingen. Wij hadden gewonnen. Wij konden gaan.
Die vrijdagvond stapten wij blijgezind de Nieuwe Melac binnen. Wij meldden ons als winnaars van de wedstrijd aan bij de inkom. Meteen kwam alles in een stroomversnelling. Wij werden naar vier voorbehouden plaatsen gebracht aan de bar. Een drankje werd ons aangeboden. Gratis en voor niks. Op kosten van de organisatie. Wij keken elkaar een beetje overdonderd aan. Organisatoren kwamen naar onze tafel om ons te feliciteren. Om te luisteren naar ons verhaal. Net op het moment dat wij dachten dat iedereen van de organisatie nu wel op audiëntie was geweest, stond u aan onze tafel. Gewoon zomaar. Om een beetje te babbelen en tezelfdertijd mee te delen dat u ons naar onze plaatsen zou brengen nadat wij eerst samen enkele foto’s hadden genomen aan de inkom.
De foto’s werden genomen. U begeleidde ons naar onze plaatsen. Op de voorste rij. Op de beste plaatsen. Naast onze stoelen een tafeltje met daarop een fles cava en vier glazen. Die fles was voor ons. Daarvan mochten wij drinken tijdens de voorstelling. Dat vertelde u ons. Wij waren met verstomming geslagen. Keken elkaar verbaasd aan. U zag onze aarzeling en zei het nogmaals. Die fles was voor ons. Net vóór u aan de show begon, kwam u nog eens naar ons toe. Geruststellend zei u ons dat wij van de show moesten genieten. Dat zouden wij zeker doen. U had nog niks gezegd, toch waren wij al verkocht. Wij waren al fan. Die avond kon er voor ons niks meer verkeerd gaan.
Bij het begin van de voorstelling zei u wat uw eigenlijke bedoeling was met deze show. U wou een groepsgevoel creëren. U wou dat wij na de voorstelling zouden buiten stappen en naar iedereen zouden gaan zwaaien. Een echt en oprecht gemeenschapsgevoel, dat is wat u wou bereiken. Om dat te kunnen bereiken stelde u een whatsapp groep voor. U duidde iemand in het publiek aan als verantwoordelijke. Zij zou de whatsapp groep moeten uitbouwen. Om in uw opzet te slagen moest u uw enthousiasme overzetten op het publiek. Enkel een enthousiast publiek eet uit uw handen. Enkel een enthousiast publiek kan u blindelings volgen.
Ik moet zeggen, voor deze aartsmoeilijke opdracht was u de aangewezen persoon. Met alle plezier volgden wij u. Wij gaven ons over. Zonder enige weerstand. Waarheen u ook maar ging, wij volgden u. Op korte tijd hadden wij een band, die onverbrekelijk was. Wij hadden connectie. Wij zongen op de juiste momenten. Wij lachten op de juiste momenten. Wij applaudisseerden op de juiste momenten. Zelfs op de juiste momenten staken wij onze handen in de lucht zodat u snel de juiste mensen vond. Om te antwoorden. Om u te assisteren. Niks was ons te veel. U zou kunnen denken dat wij daaraan alle verdienste hadden. Dat wij het ideale en beste publiek waren. Maar dat was het niet. U was het. U was de perfecte gastheer. U was de perfecte verteller. U was de perfecte grappenmaker.
Vanop onze plaatsen volgde ik alles wat u zei. Ik was aandachtig. Ik wou niks missen. Dit was het meest volmaakte begin van een weekend. Ter plaatse voelde ik alle stress van de voorbije werkweek uit mij weglopen. Ik zat in het moment. De zaal vervaagde. Het publiek gleed weg. Het was alsof ik met u alleen in die zaal zat. Alsof u zich enkel naar mij richtte. Het was heerlijk. Er werd en wordt veel geschreven over de heilzame effecten van lachen. Die avond leek het alsof ik al die heilzame effecten aan den lijve mocht ondervinden. Al meteen van bij uw eerste woord verscheen een glimlach op mijn gezicht. Die hield ik aan tijdens de gehele voorstelling. Tot bij uw laatste woord. Zelfs dagen na de voorstelling kon die glimlach op mijn gezicht toveren als ik aan uw voorstelling dacht. Als ik dacht aan die volledige toch wel gekke avond.
Aan het eind van de voorstelling gekomen, werd het heel even ernstig. Toen u stilstond bij uw liefde voor het publiek. U had een kindje verloren. Daarover vertelde u. Een stilte, die breekbaar was, hing in de zaal. U vertelde hoe u gesteund werd door het publiek. Door berichtjes. U vertelde hoe vier maanden lang niet hoefde te koken. Mensen kwamen eten aan de voordeur zetten. Zij belden aan om een potje warm eten bij de voordeur achter te laten. Toen u dat vertelde, wist ik meteen wat u het voorbije anderhalf uur gedaan had. U had voor elk van ons een potje warm eten klaargemaakt. Anderhalf uur lang hebben wij dat potje leeg gelepeld. Wij hebben dat potje volledig proper gelikt. Niks hebben wij achtergelaten. Want het was goed. Het was lekker. Het door u bereide potje gaf elk van ons energie. Wij keken elkaar aan en in elkaars ogen zagen wij die enkele woorden schitteren: het deed deugd. Het deed verdomme deugd.
Na de voorstelling werden wij opnieuw naar onze voorbehouden plaatsen bij de bar gebracht. Opnieuw werd ons een drankje aangeboden. Opnieuw gratis en voor niks. Opnieuw op kosten van de organisatie. Opnieuw kwam u naar onze tafel. U zou kunnen denken dat herhaling gaat vervelen. Maar dat deed het niet. Integendeel. Het versterkte alleen maar onze positieve gevoelens. Wij lieten ons verwennen. Wij genoten.
Beste Sven. De volgende dagen hebben wij tegen iedereen verteld van die intense vrijdagavond. Met een lach op ons gezicht en vol van warm enthousiasme vertelden wij over uw show. Om ons verhaal telkens te laten eindigen met die ene aanbeveling. Die ene goede raad. Dat zij zelf een ticketje moesten kopen voor uw show. Dat zij niet moesten aarzelen. Dat zij niet moesten twijfelen. Want zij zouden een wonderlijke avond beleven. Dat konden wij hen vertellen. Want wij hadden het meegemaakt. Wij hadden het mogen ervaren. Daarvoor wil ik u danken. Van ganser harte. Dank dus. Dank. Dank. Dank.
Met vriendelijke groeten.
Reactie plaatsen
Reacties