Beste Dries,
Beste Guy,
Beste Inno,
Beste Oliver,
Beste Terry,
Een nieuw debuutalbum. Dan moet ik datgene doen wat ik altijd doe bij een eerste album. Ik ga op zoek. Op onderzoek. Ik wil het album kunnen plaatsen. Ik wil het album kunnen linken aan gekende of minder gekende bands. U hoeft niks te zoeken achter die bijna dwangmatige reactie op een debuutalbum. Het is niet bedoeld om u op te sluiten in een hokje. Hokjesdenken is mij vreemd. Eerder is het bedoeld om rust in mijn hoofd te brengen. Omdat ik weet dat die vraag naar mogelijke links eeuwig door mijn hoofd zal tollen als die ene vraag onbeantwoord blijft. Pas als ik een antwoord heb gevonden, kan ik vrij en onbelemmerd genieten van de muziek. In mijn muzikale beleving neig ik toch te verlangen naar een zekere structuur. Het is gewoon de aard van het beestje, denk ik. Vrees ik.
Begin maart brachten jullie een album uit. Een debuutalbum. Ik moest aan de slag. Ik moest op onderzoek. Gemakkelijk werd het niet. Uiteindelijk lukte het mij. Na een lange zoektocht. Ik kwam uit bij Pink Floyd. Ik kwam uit bij Beach Boys. Om u toch wat meer bij deze tijden te brengen, wil ik ook nog Happy Mondays vermelden. Dat triumviraat aan invloeden bracht mij bij uw muziek. Het kan u vreemd in de oren klinken. Het kan u totaal van de pot gerukt lijken. Mij doet het enkel besluiten dat ik uw muziek als eigenzinnig durf te omschrijven. U kwam tot een eigen sound. De Cargo Cult sound. Dat op zich durf ik als een compliment te omschrijven. Eigenheid in de muziek, het is een gave.
Nadat ik u had kunnen plaatsen, kwam er, zoals reeds geschreven, rust in mijn hoofd. Ik kon in volle vrijheid luisteren. Dat heb ik intussen al meerdere keren gedaan. Telkens gebeurde hetzelfde. Ik kreeg zin om te reizen. Ik kreeg zin om mijn koffers te pakken. Ik kreeg zin om af te reizen naar verre bestemmingen. De goesting om te reizen, dat zit in uw muziek. De goesting om te ontdekken, dat zit in uw muziek. U kan het niet weten maar reizen is mijn passie. Muziek is mijn op één na grootste passie. In uw album komen die twee passies samen. Dat is heerlijk. Ik luister en ik droom weg. Ik sluit mijn ogen en ik hoor de golven op stranden aanspoelen. Ongerepte stranden. Ik sluit mijn ogen en voel een enorme rust over mij komen.
Die welkome rust doet mij nog iets anders vermoeden. Het lijkt alsof uw nummers bewust werden ingekort. Om die zo te kunnen inpassen in het format van een album. Ik kan mij inbeelden dat op een podium uw nummers een andere vertaling krijgen. Een andere invulling. Op het podium kan u zich verliezen in die nummers. De nummers zullen op een podium een verlengstuk krijgen. U zal de nummers uitspinnen. Uitrekken. Dat maakt mij nieuwsgierig. Dat doet mij uitkijken u ergens op een podium te zien. U ergens op een podium te ontmoeten. Omdat u pas op een podium uw muziek in zijn volheid en grootsheid zal kunnen uitspelen. Omdat pas op een podium uw experimenteerdrift tot volle bloei kan komen. Uw muziek smeekt om een podium, zo lijkt het mij. Uw debuutalbum is een open invitatie voor een concert.
Sommige muziek komt gemakkelijk binnen. Te gemakkelijk. Andere muziek dient een aantal hindernissen te overwinnen alvorens het zich in het gehoor nestelt. Die andere muziek durft men wel eens te omschrijven als moeilijke muziek. Als muziek die een inspanning vraagt. Wanneer men evenwel bereid is die inspanning te leveren, komt men tot heerlijke ontdekkingen. Ik heb die inspanning geleverd. Mijn gemakzucht had ik aan de kant kunnen zetten. Ik had diep kunnen zuchten en zeggen dat uw muziek niet voor mij bestemd was. Ik heb dat niet gedaan. Ik ben gaan luisteren. Om te ontdekken dat uw debuutalbum een schoonheid in zich verborg. Een schoonheid die niet meteen wordt opgepikt. Wel een schoonheid die bij elke luisterbeurt nog intenser gaat schitteren. Muziek die bij de eerste luisterbeurt al volgroeid is, gaat vervelen. Muziek die bij elke luisterbeurt net iets meer blootgeeft, is de schoonste muziek. Muziek die bij elke luisterbeurt net iets meer gaat prikkelen, is de meest intrigerende muziek. Die muziek is uw muziek. Die muziek brengt Cargo Cult.
Beste Dries. Beste Guy. Beste Inno. Beste Oliver. Beste Terry. Gods wegen zijn ondoorgrondelijk, zo wordt wel eens gezegd. Het geloof in God heb ik ergens onderweg verloren. Zijn wegen zijn voor mij niet langer ondoorgrondelijk. Intussen heb ik mogen ontdekken dat de wegen van de muziek pas ondoorgrondelijk zijn. Hoe valt anders te verklaren dat uw muziek op mijn weg kwam. Een verklaring kan ik u niet geven. Ik kan enkel zeggen hoe blij ik ben dat het gebeurde. Want op die manier kwam een fantastisch en fascinerend album tot mij. Voor dat heerlijke werkstuk wil ik u danken. Van ganser harte.
Met vriendelijke groeten.
Reactie plaatsen
Reacties
Wow ! Zo mooi geschreven ! Daar word je meteen vrolijk van .
Dank je wel
Trotse mama van Oliver