Beste John,
U overleed op 5 december 2021. Uw dood zou betekenen dat het weinig zinvol is u brieven te schrijven. Indien u slechts een gewone sterveling was, zou dat inderdaad zo zijn. Maar u raadt het al, u bent geen gewone sterveling. U bent Mister Proms. U bent een wereldster. Dan veranderen de dingen. Dan spreken wij over een andere wereld. Een wereld waarin andere regels gelden. Een wereld waarin het plots wel zinvol kan zijn om u aan te schrijven. Want wereldsterren beschikken over bijzondere krachten. Zelfs voorbij de dood. Daarom durf ik het dus aan om mij tot u te richten. Met een vraag. Of laat het mij eerder een verzoek noemen. Zodat u vanuit uw huidige zijnstoestand de juiste mensen zou kunnen inspireren. Zou kunnen beïnvloeden.
Heel waarschijnlijk zal dit jaar Night of the Proms opnieuw georganiseerd worden. Dat zou één jaar na uw dood zijn. Het zou mij niet verbazen indien de organisatoren zouden overwegen u te huldigen. Een eerbetoon aan uw adres zou juist en rechtvaardig zijn gezien uw staat van dienst. Alleen lijkt het mij niet eenvoudig om dat eerbetoon op een passende wijze uit te werken. In dat eerbetoon lijkt het een absolute must te zijn dat uw wereldhit Music wordt gebracht. Maar dat lijkt niet zo evident. U bent verstrengeld met dat nummer. U bent dat nummer. Enkel u zelf kan dat nummer op een overtuigende wijze brengen. Op een overtuigende wijze interpreteren. Heel waarschijnlijk zijn de organisatoren op zoek naar een zanger of zangeres die bereid is die aartsmoeilijke opdracht op zich te nemen. Ik kan u nu al zeggen, ik zou niet graag in zijn of haar schoenen staan. Want er zal vergeleken worden. Die vergelijking zal altijd in uw voordeel zijn.
Het zal u verbazen maar ik lig wakker van die zoektocht naar een geschikte interpretator. Ik weet het, in heel die organisatie ben ik geen betrokken partij. Ik zou het mij dus gemakkelijk kunnen maken. Ik zou dus ‘foert’ kunnen zeggen. Maar dat doe ik niet. Want ik weet misschien de oplossing. Neen , laat het mij nog duidelijker zeggen. Laat het mij nog overtuigender zeggen. Ik heb de oplossing.
Die oplossing kwam mij toegewaaid via een nieuwsbrief. Een nieuwsbrief van Allez, Chantez. Dat initiatiief zal u misschien onbekend zijn. Sta mij daarom toe dit initiatief even toe te lichten. Op heel regelmatige basis brengt dit initiatief in mijn stad, Gent, mensen samen. Al die mensen hebben één ding gemeenschappelijk. Zij willen zingen. Zij willen samen zingen. Allez, Chantez biedt hen die mogelijkheid. Ik heb het al enkele keren gedaan. Ik ben al enkele keren naar die zangstonden geweest. Want dat is wat het is, zangstonden. Wat er op die momenten gebeurt, is bijna niet te beschrijven. Toch doe ik een poging. Vooraan staat één iemand. Eén iemand die wordt begeleid door een pianist(e). Die ene persoon leidt ons. Begeleidt ons. Zij zingt ons voor. Leidt ons doorheen de moeilijke stukken van de liedjes, die gekozen en gezongen worden. Bij het begin van de avond is de aarzeling nog voelbaar. De schuchterheid weerhoudt de deelnemers uit volle borst te zingen. Maar stilletjes aan wordt die schuchterheid gesloopt. De stemmen worden luider. Worden voller. En dan gebeurt dat magische. Dat wonderlijke. De schuchterheid is weg. Iedereen gooit zich. Iedereen smijt zich. Geen remmingen meer. Plots lijkt het alsof iedereen kan zingen. Alsof iedereen wil zingen. Dat is het moment waarop uw woorden werkelijkheid worden. Dat is het moment waarop iedere deelnemer beseft dat ‘music’ hun ‘first love’ was en is.
Dat is wat moet gebeuren. Op de volgende Night of the Proms. Uw lied moet gezongen worden. Niet door één stem. Wel door duizenden stemmen. Maar dat mag niet zomaar gebeuren. Dat moet juist gebeuren. Ik weet wie die opdracht tot een goed einde kan brengen. Jawel. Allez, Chantez. Zij kunnen het Antwerpse Sportpaleis tot één koor samensmeden. Zij kunnen die duizenden stemmen als één stem laten klinken. Zij kunnen duizenden niet professionele stemmen laten klinken als één nachtegaal. Eén nachtegaal, die op passende wijze hulde brengt aan u. U zal ontroerd zijn. Het Sportpaleis zal ontroerd zijn. U en het Sportpaleis zullen beseffen dat dit een uniek moment is. Een moment dat nooit meer zal weerkeren. Uw woorden zullen weerklinken in het Sportpaleis. Uw woorden zullen gezongen worden in het Sportpaleis. Tussen die woorden zullen zich tranen mengen. Tranen van verwondering. Tranen van verbazing. Tranen van ontroering.
Dat is mijn simpele verzoek aan u. Benut uw bijzondere krachten om dit verzoek tot bij de organisatoren te brengen. Meer nog, benut uw bijzondere krachten om de organisatoren te laten begrijpen dat dit verzoek het juiste verzoek is. U kan de organisatoren dit verzoek zachtjes influisteren. Als in een droom. U kan hen zachtjes toefluisteren dat Allez, Chantez op het podium moet staan tijdens Night of the Proms. Om op een passende en overtuigende wijze eer te betuigen aan u. Ik heb al mogen zien wat er gebeurt als één zaal beslist samen te gaan zingen. Ik heb dat niet enkel mogen zien. Ik heb dat ook mogen voelen. Het zou fijn zijn indien ook u en de hele organisatie van Night of the Proms datzelfde zouden mogen ervaren.
Beste John. Het lijkt gek dat ik u een brief schrijf. Een antwoord zal ik niet ontvangen. Dat weet ik. Dat besef ik. Maar toch kan mijn brief een vervolg krijgen. Als wat ik vraag, ook gerealiseerd wordt. Als dat gebeurt, zal ik beseffen dat u mijn brief op een of andere wijze toch gelezen hebt. Dat u mijn verzoek op een of andere wijze ingewilligd hebt. Daarvoor, beste John, wil ik u nu al danken.
Met vriendelijke groeten.
Reactie plaatsen
Reacties