Beste Sophie,
Vrijdagavond was het de persconferentie van de Nationale Veiligheidsraad. U zal nu denken dat een brief zal volgen over de powerpointpresentatie. U zal nu denken dat een brief zal volgen vol van kritiek op die persconferentie. Een dergelijke brief zal het niet worden. De reden hiervoor is vrij simpel. Ik heb niet gekeken. U zou nu kunnen denken dat ik niet geïnteresseerd ben. U zou kunnen denken dat die hele coronacrisis mij koud laat. Dat is het niet. Dat is het geenszins niet. Ik heb gewoon andere dingen te doen. Zelfs nu ik in mijn kot blijf, heb ik wel voldoende dingen om handen. Verveling is niet aan mij besteed. Voorlopig vind ik nog aangename manieren om mijn tijd vol te brengen. Een persconferentie is niet één van die manieren.
Ik heb het even nagekeken. Ik heb gezocht naar een definitie van persconferentie. Ik heb die gevonden. Internet levert op alles een antwoord. Eén van de aangereikte definities omschrijft persconferentie als een bijeenkomst die wordt belegd om journalisten over een bepaald onderwerp te informeren. Vanuit die definitie kan ik twee dingen besluiten. Ik ben geen journalist. Ik voel mij dus niet aangesproken. Ik ben geen betrokken partij. Verder kan ik besluiten dat het een taak is van de aanwezige journalisten om het technische karakter van de uiteenzetting te vertalen naar een helder en ondubbelzinnig verhaal. Als ik het niet verkeerd heb, is dat hun uiteindelijke taak. Dat verhaal zal ik dus lezen. Op dat moment ben ik betrokken partij. Dat alles durf ik te besluiten uit die ene definitie.
Ik ga evenwel nog verder. Ik trek niet enkel besluiten. Ik heb ook enkele aanbevelingen. Aanbevelingen waarmee u aan de slag kan bij een volgende persconferentie. Herleid uw persconferentie opnieuw tot die strikte definitie. Op die conferentie kan u de genomen maatregelen en de wijze van totstandkoming communiceren met de aanwezige journalisten. Zij kunnen u vragen stellen. Zij kunnen om verduidelijking vragen. Zij kunnen niet uitgeklaarde punten aanwijzen. Via vraag en antwoord kan alles scherp gesteld worden. Die scherpstelling kan dan gecommuniceerd worden naar de burgers. Niet door u. Wel door de journalisten. Via kranten, televisie, sociale media kunnen zij een helder verhaal vertellen. Een helder verhaal waarin zij niet zullen trachten om gaten in het gebrachte verhaal te zoeken. Om spitsvondige ontwijkingen te distilleren uit het gebrachte verhaal. Neen, samen met u zullen zij betrachten een eensluidend verhaal te brengen. Waarop niet kan afgedongen worden. Want tussen ons gezegd, ik heb het wat gehad met journalisten, die als bewijs van hun journalistieke gedrevenheid, voorafnames doen. Voorafspiegelingen maken. Hiaten aantonen in de vele algemene maatregelen. Dat bewijs hoeft nu niet geleverd te worden. Omdat het enkel de twijfel versterkt.
Maar wat dan met mijn leiderschap. Dat hoor ik u opperen. Leiderschap is wat van u verwacht wordt in deze dagen. Dat is inderdaad zo. Ook hierover heb ik nagedacht. U kan de persconferentie loskoppelen van uw communicatie met de burgers. Die burger kan u toespreken via televisie en/of radio. Hiervoor zou de televisie en/of radio inderdaad het geschikte medium zijn. In een kort statement kan u zeggen waar we staan. U kan zeggen wat er beslist werd. U kan ons aanmoedigen om vol te houden. U kan ons feliciteren om het opvolgen van alle reeds genomen maatregelen. U kan ons vragen om er de moed in te houden. Samen. Dat alles kan u brengen in een gebald en overtuigend statement. Dat hoeft niet ‘stijfjes’ te zijn. Dat mag best wat losser. Tot slot kan u verwijzen naar de persconferentie. Die reeds voorbij is. Of die nog moet volgen. De juiste volgorde mag u zelf bepalen. U kan zeggen dat in die persconferentie alles uitgebreider zal belicht worden. U kan zeggen dat over die persconferentie nog zal bericht worden. In journaals. In kranten. Dat alles kan u zeggen in tien tot vijftien minuten. Zonder powerpoint. Zonder omringd te zijn door vele ministers. U kan dat doen. Alleen. U alleen die rechtstreeks de burger aanspreekt. Op die manier zou u overtuigend uw leiderschap kunnen demonstreren. Op die manier zou u tussen al het technische ook het menselijke kunnen laten doorschemeren.
Ik ben geen communicatie-expert. Ik zal u voor mijn aanbevelingen geen onkostennota voorleggen. Dat zal ik niet doen. Ik ben enkel een bezorgd burger. Die graag een gestroomlijnde en heldere communicatie ziet. Daarvoor bent u bevoegd. Samen met de journalisten. In deze crisis moeten politici en journalisten aan hetzelfde zeel trekken.
Hopelijk neemt u mijn aanbevelingen mee naar de volgende persconferentie. Dat zou mooi zijn. Het is geen schande uw fouten te erkennen. Wel is het een schande in diezelfde fouten te volharden. Dat zou jammer zijn. Allemaal samen. Tous ensemble. Met Sophie. Avec Sophie. Het kan.
Ik wens u alvast voldoende inspiratie. Voor een verhelderende, versterkende, verenigende en hoopgevende speech. Ik kijk er alvast naar uit. Want voor dat moment zal ik alles even aan de kant leggen. Die tien minuten gun ik u graag.
Met vriendelijke groeten.
Reactie plaatsen
Reacties