Spijbelen voor het klimaat. Brief aan Anuna De Wever, Kyra Gantois en de vele voor het klimaat spijbelende studenten.

Beste Anuna,

Er was eens de vijftienjarige Greta Thunberg. Op zeer jonge leeftijd heeft zij begrepen voor welke uitdagingen onze wereld staat. Zij heeft het niet enkel begrepen. Zij kan het ook verwoorden. Alsof zij in haar nog jonge leven niks anders heeft gedaan. Toen zij bij de voorbije verkiezingen in Zweden merkte dat het klimaat helemaal geen thema was, besloot zij dat zij er genoeg van had. Zij besloot de school te verlaten om op de grond te gaan zitten voor het Zweedse parlement en van de Zweedse politici te eisen dat ze de klimaatverandering op de juiste manier zouden behandelen. Als het grootste probleem waarvoor we ooit gestaan hebben. Haar boodschap werd gehoord. Wereldwijd. Op de klimaattop in Katowice mocht zij haar boodschap luidop verkondigen aan de wereldleiders. Zij wees hen terecht. Vermanend zei zij dat de politici niet volwassen genoeg zijn om de waarheid te zeggen zoals ze is. Meer nog, zij zei dat politici die last aan de kinderen overlaten.

Greta Thunberg werd een internationale ster. Wereldleiders waren onder de indruk. Zij leken het begrepen te hebben. Deemoedig knikten ze met hun hoofdjes. De wake-up call leek aangekomen. Helaas. Drie maal helaas. De resultaten van de Poolse klimaattop bewezen nog maar eens dat ze het niet begrepen hebben. Dat ze het helemaal niet begrepen hebben. Verder aanmodderen en doelloos improviseren, dat leek het te worden. Opnieuw werden goede voornemens herhaald. Verder niks. Nergens wordt enige ambitie waargenomen. Die ontbreekt. Over de volledige lijn.

Dat blijkt ook bij ons. Op twee december van het voorbije jaar liepen vijfenzeventigduizend mensen door de straten van Brussel in een nationale protestbetoging. Claim the climate. Zij vroegen een ambitieus en sociaal rechtvaardig klimaatbeleid. Een korte, heldere boodschap. Met overtuigende kracht bewezen onze politici dat ze hun voeten veegden aan deze eisen. Op de klimaattop in Polen weigert ons land een verklaring te ondertekenen waarin vijfentwintig landen zich engageren voor een grotere klimaatambitie. België treedt niet toe tot de High Ambition Coalition. Het is niet enkel dat. Om duidelijk te maken dat de Belgische regering lak heeft aan het verzet stemt ons land tegen een Europese richtlijn, waarin hogere doelstellingen inzake hernieuwbare energie en energie-efficiëntie worden vastgelegd. Toch is het niet enkel dat. Jammer genoeg is er nog meer. Vorig jaar finaliseerde ons land zijn Klimaat- en Energieplan. In dat plan plaatst België zich op het vlak van CO2-uitstoot helemaal op de Europese lijn. In andere onderdelen stelt ons land veel lagere cijfers voor dan die waartoe Europa zich verbonden heeft. Terwijl vele punten uit dat plan nog onzeker zijn, staat alleszins één ding als een paal boven water. Alle Europese doelstellingen halen is hoe dan ook onmogelijk. Om het kort en bondig te stellen, België is gebuisd voor zijn Europese klimaatexamen.

Dit is het moment waarop u in beeld komt. Net als Greta Thunberg hebt u er genoeg van. Dit moet stoppen. U gaat de straat op. Een studentenprotest. Op donderdag. Op elke donderdag. U eist dat België meer initiatief neemt op klimaatvlak. Dat onze regering en de volgende regeringen eindelijk verder gaan dan het flauwe getreuzel. Verder dan het gemorrel in de marge. Rond uw initiatief was er heel wat te doen. Scholieren horen op de schoolbanken te zitten. Horen niet thuis op straat. U hoorde te zwijgen. Dat leek de teneur in vele commentaren.

Ik had een vrij lange inleiding nodig. Maar nu kom ik tot mijn punt. Ik zal u niet terechtwijzen. Hiervoor hoeft u niet te vrezen. Deze brief schrijf ik om mijn bewondering voor uw engagement met u te delen. Ik wens u volharding toe. Ik wens u elke week een grotere schare medestanders toe. Medestanders die verder kijken dan het generaliserende toontje van opiniemaker Geert Noels. Die verder kijken dan het relativerende toontje van professor Rik Torfs.

Ik hoop dat de Brusselse straten elke donderdag vol lopen. Dat u in grote getale onze falende regering ter verantwoording roept. Dat u met uw straatprotest diezelfde regering herinnert aan hun immobilisme inzake het klimaatbeleid. Ik hoop dat u uw actie kan volhouden tot de komende verkiezingen. Waardoor het klimaat eindelijk het thema van deze verkiezingen wordt. Waardoor het klimaat eindelijk de inzet van deze verkiezingen wordt. Dat zal van u de nodige inzet vragen. De nodige logistiek. Ik kan enkel hopen dat u volhoudt. Dat is wat ik wil. Dat is wat ik wens.

Aan de schooldirecteurs, die zich zorgen maken om uw ‘brossen’ en praten over problematische afwezigheden, kan ik enkel dit zeggen. U zou moeten blij zijn met zulke studenten. Met hun protest bewijzen zij dat zij het begrepen hebben. Zij nemen hun verantwoordelijkheid op. Zij wijzen hun leiders terecht. Niet met holle slogans. Wel met kennis van zaken. Politici blijven weg van dit debat. Draaien om dit thema heen. Deze studenten eisen hun plaats op. Zij vullen het gat. Ik kijk naar u en uw collega-studenten en kan enkel dat ene zeggen tegen al die schooldirecteurs. Wees fier op deze geëngageerde jongelingen. Met dit protest bewijzen zij dat zij verantwoordelijke burgers geworden zijn, die hun bezorgdheid om de wereld niet stilletjes in zich dragen maar luidop uitschreeuwen. Daarom, steun deze studenten. Interpreteer het schoolreglement op een vernieuwende, inventieve wijze. Neem in die wijze interpretatie volgende overweging mee: in de Brusselse straten wordt gewerkt aan vakoverschrijdende eindtermen.

Tot slot, nog dit. Laat u niet inperken door allerhande goedbedoelde suggesties vanwege schooldirecties. Wijk niet uit naar de woensdagnamiddag. Wijk niet uit naar alternatieve actiemodellen waarbij uw bekommernissen in evenwicht kunnen gebracht worden met uw schoolse verplichtingen. Doe dat niet. Creëer de chaos want enkel die chaos kan mensen wakker schudden.

Graag had ik uw leeftijd gehad. Graag was ik met u mee gestapt in uw protest. Helaas, ik ben ietsje ouder. Ik wil u enkel vragen om ook mijn stem daar te laten horen. Zoals ik al zei, ik ben ouder maar net als u vloek ik om zo veel passiviteit bij onze regeringsleden.

Beste Anuna. Beste Kyra.  Beste studenten.  Ik wens u het allerbeste. Hou vol en overtuig.

Met vriendelijke groeten.