Beste Fanny,
Wij hadden afgesproken met een ex-collega in Gent. Voor een snelle hap. Eén iemand wist hiervoor de perfecte locatie. Een locatie waar, volgens haar, culinaire kwaliteit en gezelligheid op een perfecte wijze samenkomen. Zij had gekozen voor Norma. Voor uw zaak. Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat uw zaak mij onbekend was. Zelfs na acht jaar had ik nog nooit eerder een voet in uw zaak gezet. Laat mij u evenwel geruststellen, dat gebeurt mij wel meer. Ik loop niet voorop in het frequenteren van de hipste eetgelegenheden in Gent. Ik ben nogal honkvast. Ik ben nogal trouw aan de vertrouwde adressen. Toch stel ik mij graag open voor alternatieven. Zeker als die alternatieven al op voorhand worden bewierookt en bestoeft door collega’s. Dan ga ik graag mee. Zoals bij deze dus het geval was.
Op uw website had ik gelezen dat de menukaart wordt aangepast aan wat het seizoen te bieden heeft. Een seizoensgebonden keuken dus. Doorheen alle seizoenen is er evenwel één blijver. Eén gerecht blijft op de kaart staan: de famous Norma burger. Dat deed mij meteen vermoeden dat de Norma burger moest zijn uitgegroeid tot een begrip. Tot een publiekslieveling. De Norma burger was uitgegroeid tot een legendarisch begrip en verwierf daardoor een vaste stek op uw menukaart. Ik was overtuigd. Twijfelen hoefde niet meer.
Het bestellen verliep dan ook bijzonder vlot. Geen grondig bestuderen meer van de menukaart. Voor mij was het duidelijk. Een Norma burger, alstublieft. Of neen, sorry, een famous Norma burger, graag. Legendes dienen immers aangesproken te worden met de juiste aanspreektitel. Legendes verdienen respect. Daarom die kleine correctie. De bestelling was gebeurd. Nu nog wachten.
Dat wachten verliep vlotjes. Nog maar net besteld en daar stond de Norma burger al op tafel. Voor mij. Ik kon beginnen. Een bagnat broodje. Gemarineerde kip. Avocado. Bacon. Rucola. Rode ui. En daarbovenop: de geheime Normasaus. Met uitzondering van dat culinaire geheim leken de ingrediënten eenvoudig. Overmoed zou mij ertoe kunnen brengen te stellen dat zelfs ik een dergelijk broodje zou kunnen maken. Zelfkennis doet die overmoed evenwel verdampen. Ik ben geen keukenwonder. Geen keukengenie. Ik ken mijn beperkingen. Bovendien weet ik dat in culinaire eenvoud net de grootste moeilijkheid schuilt. Eenvoud zou kunnen leiden tot gemakzucht. Maar net daarin schuilt het gevaar. Eenvoud vraagt net om nooit aflatende alertheid.
Ik kwam, ik at, u overwon. U wist alle ingrediënten op een juiste wijze samen te brengen. U kwam tot het juiste evenwicht. Dit was de lekkerste burger, die ik ooit gegeten had. Ik heb al een zekere leeftijd bereikt. Ik heb al vele burgers gegeten. Maar een burger als de uwe, dat had ik nog nooit eerder gegeten. Er wordt wel eens gezegd dat er in de hemel rijstpap met gouden lepeltjes wordt gegeten. Ik twijfel aan dat gegeven. Ik kan mij zo voorstellen dat engelen, die het culinaire reilen en zeilen in het ondermaanse volgen, zich laten verleiden tot een Norma burger en die rijstpap aan de kant schuiven. Want, jawel, die Norma burger is hemels. Een ware smaakexplosie.
U moet mij excuseren. Ik was in de ban van uw famous burger. Bovendien was er het blije weerzien met een ex-collega. Dan moet er bijgepraat worden. Om maar te zeggen, ik was gefocust. Dan moeten andere dingen wijken. Zoals de omgeving. Mijn blik was enkel gericht op de burger en de collega’s. Ik heb dus niet kunnen luisteren naar de muziek. Want die schijnt goed te zijn. Ik heb mij dus niet kunnen verdiepen in de boeken. Want die schijnen mooi te zijn. Ik kan geen lofzang houden op de inrichting van uw zaak want dat is aan mij voorbijgegaan. Dat alles is jammer. Maar één ding heb ik dus wel gedaan. Ik heb uw Norma burger gegeten. Ik ken bevestigen, die Norma burger is zijn status waardig. Die Norma burger moet op de menuburger blijven. Want ik keer terug. Voor nog eentje.
Beste Fanny. Eindelijk, na acht jaar, stapte ik bij u binnen. Op aangeven van collega’s. Ik ben hen eeuwig dankbaar. Want zo leerde ik die unieke en overheerlijke burger kennen. Uiteraard ben ik ook u dankbaar. Want u bent de bedenker van die burger. U bracht vele ingrediënten samen tot die ene uitzonderlijke culinaire sensatie. Dankzij u kon ik die burger proeven en op zijn waarde schatten. Daarom wil ik u dus danken voor uw culinaire vernuft en inventiviteit. Van ganser harte. Dank dus. Dank. Dank. Dank.
Met vriendelijke groeten.
Reactie plaatsen
Reacties