Mooie liedjes: Dust chaser van VanWyck. Brief aan Christien Oele.

Beste Christien,

Ik kan niet meer precies zeggen wanneer ik u voor de eerste keer hoorde.  Ik kan niet meer precies zeggen hoe ik bij u terechtkwam.  Wat ik wel nog weet, is wat ik toen voelde.  Wat ik wel nog weet, is wat ik toen dacht.  Onze eerste kennismaking was The epic tale of the stranded man, uw album uit 2022.  Ik luisterde en dacht: ola.  Heel misschien beschouwt u mijn reactie als bondig en niet veelzeggend.  Sta mij toe u erop te wijzen dat in die bondige reactie mijn onpeilbaar en uitbundig enthousiasme vervat zit.  Gekoppeld aan die reactie nam ik mij voor u te gaan volgen.  Want iemand die mij schoonheid op een presenteerblaadje aanbiedt, wil ik dicht bij mij houden.

Ik spoel door naar eind vorig jaar.  Naar het moment waar ik zo naar uitkeek.  Naar het moment waarop ik spontaan een vreugdedansje maakte.  Dat was het moment waarop u Dust chaser uitbracht.  Uw nieuwste album.  Ik ging luisteren.  Uiteraard.  Alhoewel ik min of meer wist wat ik kon verwachten, sloeg u mij met verstomming.  Ik stond perplex.  Ik stond als aan de grond genageld.  Want u deed het opnieuw.  Twaalf nummers lang, zesenveertig minuten zevenenveertig seconden.  Zo lang kan schoonheid duren.  Terwijl ik naar uw album luisterde, viel mij in wat ik zou doen als mij gevraagd werd een allesomvattende definitie te geven van schoonheid.  Ik zou de vraagsteller doorverwijzen naar uw nieuwste album.  Daaraan toevoegend dat hij of zij moest luisteren.  Dat hij of zij meteen zou begrijpen wat pure schoonheid is.

Ik luister. Ik word stil.  Niet enkel ik word stil.  De hele omgeving verstilt.  De hele omgeving wordt oorverdovend stil.  Het lijkt alsof ik alleen ben op deze wereld.  Alleen ik en uw muziek lijken te bestaan.  Ik ga liggen.  Ik sluit mijn ogen.  Ik laat mij overspoelen door uw muziek.  Ik laat mij overrompelen.  Geconfronteerd met schoonheid lijkt mij dat de juiste en enige reactie.  Bij elk nieuw nummer gaat mijn hoofd lichtjes van links naar rechts.  Van rechts naar links.  Die beweging blijf ik herhalen.  Als uiting van mijn verbazing.  Van mijn verwondering.  Alsof ik niet lijk te begrijpen dat iemand een dergelijke prestatie kan leveren.  Toch kan het.  Toch bestaat het.  U levert het niet te weerleggen bewijs.

Op uw album komen vele stijlen samen.  Blues, woestijnrock, dance, psychedelische muziek, americana, country.  Een mens zou kunnen gaan denken dat enkel een chaotisch ratjetoe hiervan het resultaat kan zijn.  Dat is geenszins zo.  Integendeel.  Wat ik hoor is een mooi uitgebalanceerd geheel.  Voor elke emotie kiest u de juiste kleur.  De juiste muzikale kleur.  De thematiek van het album lijkt nogal zwaar op de hand.  De muzikale vertaling maakt het evenwel lichter.  Maakt het verteerbaar.  Maakt het behapbaar.  U weet alles juist te doseren.  Net zoals een chef-kok doet in de keuken, weet u in de studio de juiste ingrediënten samen te brengen.  Om zo een heerlijk menu van twaalf gangen aan uw luisteraars voor te zetten.  Als er muzikale Michelin-sterren zouden bestaan, zou dit album er drie krijgen.  Het maximum aantal sterren.  Zonder enige twijfel.

De vele luisterbeurten wakkeren bij mij een verlangen aan.  Een verlangen om u live aan het werk te zien.  Want dat lijkt mij het enige en meest logische vervolg.  Ik wil ervaren hoe uw nummers live klinken.  In een zaal.  Op een podium.  Ik haast mij naar uw website.  Ik klik ‘shows’ aan en krijg een overzicht van de nog te spelen concerten.  Wat ik lees, verbaast mij.  U blijft binnen de grenzen van Nederland.  Dat zou niet mogen.  Schoonheid mag niet beknot worden door grenzen.  U moet de grenzen over.  Ik zou u willen uitnodigen naar Gent te komen.  Ik zou meteen een kaartje kopen.  Ik zou er niet hoeven over na te denken.  Ik zou al mijn vrienden en vriendinnen uitnodigen om die avond naar Gent te komen.  Ik zou hen zeggen dat ze iets unieks zouden beleven.  Iets wonderlijks.  In die Gentse concertzaal zouden wij een onvergetelijke avond beleven.  Dat weet ik zeker.

Voorlopig blijft u in Nederland.  Voorlopig beperk ik mij tot het luisteren naar uw albums.  Dat hoeft helemaal niet triest te zijn.  Want het luisteren naar uw muziek vanuit een comfortabele zetel ervaar ik helemaal niet als beperkend.  Integendeel.  U sloopt de muren om mij heen.  U doet mij naar buiten kijken.  U doet mij de wereld instappen.  Uw muziek neemt mij mee op reis.

Beste Christien.  In wat voorafging in mijn brief heb ik getracht te omschrijven wat uw muziek doet met mij.  Wat uw muziek betekent voor mij.  Ik voel rust.  Ik voel troost.  Ik voel begrip.  Ik hou mij ver weg van verslavingen.  Enkel die ene verslaving sta ik mij toe.  Die ene verslaving die Dust chaser heet.  Omdat die ene verslaving mij voedt.  Omdat die ene verslaving mij sterkt.  Daarvoor wil ik u danken.  Van ganser harte.  Dank dus.  Dank.  Dank.  Dank.

Met vriendelijke groeten.