Beste Gloria,
Beste Maaike,
Beste Bart,
De meeste dromen zijn bedrog. Dat weinig opbeurende uitgangspunt had een mogelijkheid kunnen zijn. Alleen, de Nederlandse zanger had in zijn muzikale denkoefening een nogal belangrijke nuance over het hoofd gezien. Sta mij toe dit nader te verklaren. Dromen kunnen slechts bestaan bij uitzonderlijkheid. Als alle dromen immers zouden gerealiseerd worden, verliest het dromen op zich alle aantrekkingskracht. Dromen zouden dan streefdoelen worden genoemd. Net omdat niet alle dromen werkelijkheid worden, kunnen wij ons verliezen in dromen. Net daarin ligt de prachtige charme van het dromen. Net die nuance hebt u begrepen. Om de heerlijke kracht van het dromen overeind te houden, gaat u selecteren. Om op die manier het exceptionele karakter van dromen intact te houden.
U hebt de droomfabriek heropgestart. Ik moet zeggen, ik was wat argwanend. Ik maakte enig voorbehoud bij uw plannen. Succesformules uit het verleden herkauwen leek mij geen al te beste keuze. Wat in het verleden werkte, werkt daarom vandaag niet. Ondanks die bedenkingen ging ik toch kijken. Vooroordelen mogen onze blik niet vernauwen. We moeten ons vizier open houden. Om met kennis van zaken te oordelen. Zo is het mij altijd geleerd. Informeren en dan pas oordelen. Jawel, ik heb wijze ouders. Ik heb een droom van een moeder. Ik heb een droom van een vader. In deze hoeft u niet meer tussenbeide te komen. Ik dwaal evenwel af. Terug naar uw programma.
Vele mensen blijken dromen te hebben. In elke aflevering maakt u enkele van die mensen tot vennoot van de droomfabriek. Zij leveren de grondstof aan. U maakt die aangeleverde grondstof tot een eindproduct. U tovert een droom om tot werkelijkheid. Soms kan die omtovering snel gaan. Soms is het wat omslachtiger. Soms heeft die droom een meer persoonlijk karakter. Soms heeft die droom een meer maatschappelijke insteek. In de eerste twee afleveringen toont u aan dat dromen alle richtingen kunnen uitgaan. Dromen worden niet begrensd. Dromen worden niet afgebakend. In dromen schuilt een niet in te tomen vrijheid.
Mijn aanvankelijke voorbehoud brokkelt al snel af. Al vrij snel geef ik mij over. Volledig. Alle voorbehoud laat ik varen. U nodigt mij uit. Met gretigheid aanvaard ik de uitnodiging. Vanonder mijn fleecedekentje zit ik te lachen op de juiste momenten. Vanonder datzelfde fleecedekentje zit ik met een krop in de keel op de juiste momenten. Een lach en een traan, u lijkt te weten wat een programma nodig heeft. Maar tegelijk lijkt u te weten dat die lach en die traan in een perfecte balans moeten samengebracht worden. Die perfecte balans vindt u.
Wat onontbeerlijk is in het vertalen van dromen naar de werkelijkheid, is enthousiasme. Zonder dat ene ingrediënt kan het niet werken. Kan het nooit werken. Ik kan niet anders dan te zeggen dat u dat enthousiasme verpersoonlijkt. U straalt het uit. U ademt het uit. Uw enthousiasme slaat over op mij. Uw enthousiasme doet mij vol lopen. Doet mij warm lopen. Ik kijk naar het programma en ik gloei. Bij elke succesvolle afronding van een droomverhaal juich ik mee. Alsof ik zelf die droom heb. Mijn ogen gaan glinsteren. Van blijdschap. Ik wil aandelen van de Droomfabriek. In deze fabriek wil ik investeren. Deze fabriek laat op een wonderlijke wijze geluk en blijdschap van de band lopen. Mooiere eindproducten zijn nauwelijks denkbaar.
Terwijl ik kijk, ga ik beseffen dat deze tijden misschien wel het juiste moment zijn om dat succesrijke programma uit vroegere tijden te reanimeren. Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat een mens niet vrolijk wordt als wij naar de toestand van de wereld kijken. Om deze brief niet te laten baden in een poel van depressiviteit, zal ik die toestand van de wereld niet verder toelichten. Ik durf ervan uit te gaan dat u mij begrijpt. Tegen die toestand is uw programma het perfecte antidotum. Tegenover donkerte plaatst u licht. Tegenover die grotere wereld plaatst u een kleinere wereld. In die kleinere wereld maakt u een verschil.
Ik kijk naar uw programma en ik zie mijn droom gerealiseerd worden. Ik zie hoe mensen naar elkaar toestappen. Zonder voorbehoud. Zonder vooroordelen. Zij kruisen de armen niet maar openen diezelfde armen. Om te geven. Om onbeperkt en gul te geven. Mensen kunnen samenwerken. Mensen willen samenwerken. Soms is er dat ene zetje nodig. Een klein duwtje in de rug. U brengt mensen samen. U brengt mensen naar buiten. U verenigt mensen. In die kleinere wereld, waarin u opereert, verricht u wonderen. Kleine maar bescheiden wonderen. Ik kijk naar uw programma. Mijn ogen gaan tranen. Van pure ontroering. U raakt mij. Diep.
Beste Gloria. Beste Maaike. Beste Bart. Elke zaterdagavond kijk ik naar uw programma. Ik kan er geen genoeg van krijgen. Na het einde verlang ik al naar de volgende zaterdagavond. Ik wou dat ik de tijd kon doorspoelen. Dat ik diezelfde tijd kon terugspoelen. Om uw programma voor eeuwig en altijd dicht bij mij te houden. Voor dat fantastische en warme gevoel wil ik u danken. Uitgebreid en van ganser harte. Dank dus. Dank. Dank. Dank. En oh ja, tot volgende zaterdag. Zeker weten.
Met vriendelijke groeten.
Reactie plaatsen
Reacties