Den Artisjok in Oostende? Een ontdekking. Brief aan Sofie en Sven.

Gepubliceerd op 13 februari 2023 om 12:56

Beste Sofie,
Beste Sven,

 

Het voorbij weekend waren wij in Oostende.  Bij vrienden.  Een dagje aan zee, het kan al eens deugd doen.  Een wandeling langsheen de kust.  Het kan bijna therapeutisch genoemd worden.  Een therapeutische sessie dient op een juiste en mooie manier afgesloten te worden.  Daartoe hadden zij een restaurantje gereserveerd.  Om onze nieuwsgierigheid te prikkelen, hielden zij het adresje voor zich.  Zij wilden ons verrassen.  Vriendschap veronderstelt blind vertrouwen.  Dat hadden wij.  Aan hun vaardigheid in het kiezen van een juiste adresje twijfelden wij niet.

 

Na onze wandeling moesten wij de wagen in.  Het restaurant lag buiten het centrum van Oostende.  In Mariakerke.  Een deel van het grote Oostende.  Wij zijn Gentenaars.  Wij hadden nooit vermoed dat er ook buiten Gent een Mariakerke is.  Maar zo was het wel degelijk.  Toen wij aankwamen bij het restaurant fronsten wij even de wenkbrauwen.  Het lag aan de baan waarlangs de kusttram rijdt.  Het restaurant baadde in een overdaad aan verlichting.  Van buitenaf was meteen duidelijk dat bij de inrichting niet meteen gekozen werd voor een sfeervolle verlichting.  Alvorens u zich begint te ergeren aan mijn brief, wil ik u geruststellen.  Wat ik schrijf, zijn enkel de eerste indrukken.  Mijn moeder heeft mij geleerd voorbij die eerste indrukken te kijken.  Kijkt men niet voorbij die eerste indrukken, ontzegt men zichzelf mogelijke vriendschappen.  Ontzegt men zichzelf mogelijke ontdekkingen.  Ontzegt men zichzelf mogelijke ervaringen.  Aan die wijze woorden van mijn moeder dacht ik toen ik de deur van jullie restaurant openduwde.  Aan de deur schudde ik nog vlug die eerste indrukken van mij af.  Ik stelde mij open.

 

Wij kozen voor het Valentijnsmenu.  Normaal laten wij ons niet verleiden tot Valentijnse uitspattingen.  Wij passen voor de commercialisering van de liefde.  Liefde moet niet uitgedrukt worden in monetaire eenheden.  Toch deden wij het nu wel.  De samenstelling van het menu wist ons te overtuigen.  De samenstelling van het menu maakte ons nieuwsgierig.

 

Wij hadden gekozen.  Onze taak zat er op.  Nu was het aan u.  U moest aan de slag.  Wij wachtten af.  Bij een aperitief.  Het begon met een hapje van de chef.  Wij keken elkaar aan.  Wij knikten zachtjes tegen elkaar.  Onze vrienden en wij.  Wij lachten lichtjes.  In dit hapje proefden wij een belofte.  Een belofte dat wat volgen zou goed zou zijn.  Dat wat volgen zou overheerlijk zou zijn.  Zo was het ook.  U hield die lijn van voortreffelijke uitmuntendheid aan.  Nergens liet u ook maar één steekje vallen.  U bleef presteren op hoogstaand niveau.  Bovendien leek u meer dan wie ook te beseffen wat een goede maaltijd nodig heeft.  Een goede maaltijd heeft tijd nodig.  Die tijd schonk u ons.  U liet voldoende tijd tussen de verschillende gangen.  Om ons zo toe te laten optimaal te genieten van de schotels die u ons voorzette.  Tijdens het eten werd nauwelijks gepraat.  Al te zeer waren wij onder de indruk.  Wij wilden alles proeven.  Tot in de finesses.  Tussen de gangen hervatten wij onze gesprekken.  Waarbij wij meermaals hetzelfde zeiden.  Dit is goed, zeiden wij elkaar meermaals.  Dit is bijzonder goed.  Aan het eind gekomen, leunden wij tevreden achterover.  Wij waren voldaan.  Wij waren meer dan voldaan.  U had in niets teleurgesteld.  Meer nog, u had ons met verve overtuigd van uw kunnen.  U, als kok, beheerste het vakmanschap van het koken.  U, als gastvrouw, beheerste het vakmanschap van het ontvangen.

 

U bewees het grote gelijk van mijn moeder.  Enkel bange mensen laten zich leiden door eerste indrukken.  Bange mensen missen fijne avonden.  Mensen met wijze moeders daarentegen durven voorbij die eerste indrukken te stappen.  Omdat het hen zo gezegd is.  Omdat het hen zo geleerd is.  Mensen met wijze moeders beleven fijne avonden.  Doen heerlijke ontdekkingen.  Zoals in Oostende bijvoorbeeld.

 

Beste Sofie.  Beste Sven.  U wist ons te verrassen.  U wist ons te verwennen.  In een rustige no-nonsense sfeer wist u ons thuis te doen voelen.  Het enige wat wij die avond bij u gedaan hebben, is genieten.  Enkel genieten.  Meer niet.  Daarvoor willen wij u danken.  Van ganser harte.

 

Met vriendelijke groeten.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.