Mooie liedjes: Ellis North. Brief aan Elise Kinget.

Beste Elise,

Ik schrijf u een brief.  Dat gebeurt niet zomaar.  Dingen gebeuren nooit zomaar.  Altijd is er wel een voorgeschiedenis.  Van het een komt het ander, zoals zij zeggen.  Misschien moet ik u inlichten over die voorgeschiedenis.  In het kort.  Niet in het lang.  Sta mij dus toe even terug te keren naar vorige week.  Wij hadden bezoek.  Van mensen die bij het begin van de avond nog geen vrienden waren.  Van mensen die aan het eind van de avond vrienden geworden waren.  Dat kan soms gebeuren.  Soms duurt het jaren om vrienden te worden.  Soms gebeurt het op één avond.  Wij aten.  Wij dronken.  Wij praatten.  Over de dingen des levens.  Over de dingen die ons boeien.  Al etend, drinkend en pratend kwamen wij uit bij Ellis North.  Wij kwamen uit bij u.  Want Ellis North is uw muzikale project. 

Onze vrienden (want zo noem ik hen intussen) waren vol lof over u.  Dat mag u niet verbazen.  Zij waren betrokken partij.  Langs familiale banden.  Toch trachtten zij in hun lof hun zin voor objectiviteit te bewaren.  Zij waren voorzichtig in hun enthousiasme.  Net vanwege hun zorg om die objectiviteit.  Om mij niet al te zeer te beïnvloeden spoorden zij mij aan een van de volgende dagen even te gaan luisteren.  Op Spotify of andere kanalen.  Hun lichte doch bescheiden enthousiasme werkte aanstekelijk.  Ik was getriggerd.

Sta mij toe heel eerlijk te zijn.  Voor die avond had ik nog nooit van u gehoord.  Dat zegt niks over u.  Dat zegt alles over mij.  Te veel dingen passeren mij nog.  Enig vooronderzoek was dus noodzakelijk.  Het wereldwijde web leverde mij de nodige weetjes. 

Ik las dat u ooit had deelgenomen aan The Voice.  Drie van de vier juryleden keerden zich om naar u.  U koos voor Bart Peeters.  De eindmeet haalde u niet.  Dat mag u niet ontmoedigen.  In die wedstrijden komt kwaliteit niet altijd bovendrijven.  Kwaliteit wordt soms weggedrukt en moet soms plooien voor andere overwegingen. 

Ik las dat u zich laat inspireren door Noorwegen.  Dat u zich laat inspireren door Noorse artiesten zoals Aurora en Sigrid.  Alweer, die namen zeggen mij niks.  Maar laat dat net een voordeel zijn.  Ik zal mij niet laten verleiden tot het maken van vergelijkingen.  Tot het uitspreken van voorkeuren.  Dat zal ik niet doen.  Ik kan luisteren in totale vrijheid.  Door niks gebonden in mijn oordeel.

Ik las dat u in 2019 een album uitbracht.  Een EP.  Daarnaar ging ik luisteren.  Een beetje laat, dat hoor ik u denken.  Ik kan het niet ontkennen.  Bevestigen, dat is het enige dat ik wel kan doen.  Als verweer kan ik u enkel zeggen dat muziek soms een lange weg aflegt alvorens het arriveert bij zijn luisteraar.  Na een lange tijd kwam uw muziek tot bij mij.  Ik ging luisteren.  Op Spotify.  Zoals mij was voorgesteld.  Ik leunde achterover.  Ik stelde mij open.  Comfortabele openheid is noodzakelijk bij een eerste luisterbeurt.  Ik klikte uw eerste song aan.

Jawadde, dat is het eerste wat ik zei.  Een beetje vreemde reactie, zou u heel waarschijnlijk kunnen zeggen.  Laat mij u evenwel geruststellen.  Dat ene woord is telkens mijn eerste reactie als ik geconfronteerd wordt met schoonheid.  Die schoonheid maakt mij woordeloos.  Mijn vocabularium valt weg en lijkt zich tot dat ene woord te beperken.  Dat ene woord herhaal ik een aantal keren.  Als een soort van bezwering.  Een bezwering die mij moet doen geloven dat ik in de werkelijkheid sta.  Dat wat ik hoor geen droom is.

Ik sta in de werkelijkheid en luister naar uw stem.  Uw intrigerende stem.  In die stem hoor ik kwetsbaarheid.  Hoor ik breekbaarheid.  In die breekbare kwetsbaarheid schuilt duisternis.  Schuilt mysterie.  Dat is goed.  Het verbindt mij.  Met u.  Met uw muziek.  In een poging uw muziek te doorgronden.  In een poging uw muziek te begrijpen.  Dat lukt mij niet meteen.  Ook dat is goed.  Omdat het mij doet terugkeren.  Want begrijpen en doorgronden is toch altijd waarnaar gestreefd wordt in muziek.  Dat probeer ik dus.  Ik keer terug.  Om telkens weer gegrepen te worden door uw stem.  Uw Noorwegen, uw inspiratiebron.  Dat hoeft helemaal niet erg te zijn.  Stemmen kennen geen grenzen.  Net zoals ik in mijn loftuitingen geen grenzen ken.  U bent fenomenaal.  U bent subliem.  U bent schitterend.

Beste Elise.  Het was fijn u te leren kennen.  Die eerste kennismaking doet mij nu verlangen naar meer.  Ik hoop dat u voldoende inspiratie vindt.  Zodat u mij opnieuw muzikaal kan voeden.  Met nieuwe nummers.  Nummers die u opnieuw een verdere stap doen zetten in uw carrière.  Want dat is wat ik u wens.  Dat is waarnaar ik uitkijk.  Wees gezegend.  Be blessed.

Met vriendelijke groeten.